Jak komunikować się z niegrzecznym dzieckiem - historia jednej rodziny

Co zrobić z niegrzecznymi dziećmi? Karać? Dyskutować z nimi o ich zachowaniu? Pozbawić słodyczy? Oto proste zasady postępowania z niegrzecznym dzieckiem.

Jak komunikować się z niegrzecznym dzieckiem: kształc niezależną osobowość

Artykuły o tym, co robić, gdy dziecko nie jest posłuszne, opublikowane w wielu książkach, gazetach, na tematycznych portalach internetowych. Ponadto wiele matek dzieli się swoimi doświadczeniami, ponieważ bardzo interesujące jest obserwowanie, jak dziecko rośnie, rozwija się i kształtuje jako osoba. Mamy, które znają się osobiście, przede wszystkim rozmawiają o swoich dzieciach, zbierając się razem na filiżankę herbaty. I nieznajomi - komunikują się w Internecie na forach i sieciach społecznościowych.

Nieposłuszeństwo dzieci rodzi wiele pytań w głowie młodych matek. Najważniejsze z nich to, co z tym zrobić i czy w ogóle coś trzeba zrobić.

Niektóre notatki opisują podstawowe zasady dla matek, jak zachowywać się z dzieckiem w określonym wieku. Na przykład w wieku 1,5 roku dziecko już zaczyna wykazywać niezależność. Może być uparty, nie słuchać tego, co do niego mówisz, a czasem nawet stać się agresywny. W takich notatkach młodym matkom zaleca się zapewnienie dziecku większej niezależności. Pozwól mu badać wszystko wokół siebie, uczyć się na własnych błędach, a co najważniejsze - stale przypominać mu, jak bardzo go kochasz. W przypadku starszych dzieci podano inne zalecenia.

Wielu rodziców ma spory dotyczące rodzicielstwa. Mężczyźni mogą winić kobiety za zbyt miękkie, a kobiety za mężczyzn za zbyt surowe. Najważniejsze w tych przypadkach jest znalezienie kompromisu, aw żadnym wypadku nie można się kłócić, nie poznać związku w parze i nie podnosić się nawzajem z dzieckiem.

Czytamy również:jak pokonać nieporozumienia w wychowaniu dziecka

Historia jednego niegrzecznego dziecka: możliwe strategie zachowania, gdy dziecko cię nie słucha

Maxim jest bardzo niegrzecznym dzieckiem. W ciągu 1,5 roku wykazuje się pełną niezależnością: robi wszystko, co chce, idzie tam, gdzie chce i stara się, aby każdy pozwolił sobie na zachcianki. I byłby bardziej niegrzeczny, ale po prostu nie zawsze mu się to udaje 🙂

Rodzice Maxima dają mu wystarczającą swobodę, ale jeśli zauważą, że dziecko nie jest już posłuszne, stają się wystarczająco stanowcze w swoich metodach edukacji. Nie psują go zbytnio, są stanowcze i wytrwałe, konsekwentne (jeśli nie jest to możliwe, to nie o to chodzi), jednocześnie dając mu większą niezależność i dając mu możliwość uczenia się na własnych błędach. Maxim jeszcze nie przyszedł „kryzys trzech lat„Kiedy dzieci stają się niekontrolowane. Ale jego rodzice już ci to ułatwili - kiedy nadejdzie ten okres, łatwiej będzie im poradzić sobie z Maximem, ponieważ ich metoda edukacji pozwala chłopcu wykazać się niezależnością, ale jednocześnie rodzice Maxima nie pozwalają mu przekroczyć dopuszczalnych granic zachowania. Rozważ kilka konkretnych historii.

1. Maxim lubi rysować za pomocą markerów, a raz malował ściany, tapety i sofę. Dlatego znaczniki nie są już przekazywane Maximowi. Pyta ich, ale wciąż go nie dają - jeszcze nie nauczył się z nimi obchodzić. Zamiast tego przedstawiono mu specjalne farby palcami, które teraz maluje na albumach z rodzicami. I dostanie markery, gdy nauczy się rysować na papierze lub rysować albumy i zda sobie sprawę, że nie można zepsuć mebli.
2. Maxim uwielbia samochody. I nie tylko zabawki - prawdziwe są dla niego o wiele bardziej interesujące. Aby przyjrzeć się bliżej, Maxim chce wybiec na drogę, co jest bardzo niebezpieczne. Ale rodzice Maxima surowo zabraniają mu tego, trzymają go za rękę i nie pozwalają mu zbliżyć się do drogi, nawet jeśli krzyczy, płacze i ucieka.
3. Wszelkie zakazy i uprawnienia powinny być logiczne i spójne. Na przykład Maxim uwielbia biegać przez kałuże. Może to zrobić, ponieważ Maxim ma gumowe buty. Ale nie możesz wpaść w kałużę - tam jest brudno.
4. Maxim jest bardzo niezależny. Wie, jak złożyć konstruktora, jeść łyżką i myć zęby. I on sam zasypia w łóżeczku - Maxim nie musi się kołysać. Maxim pomaga także w domu: wyciera kurz, siada na doniczce i pyta (czytamy artykuł na ten temat: jak uczyć dziecko nocnika) usuwa jego zawartość, a nawet próbuje wyczyścić podłogi. A wszystko dlatego, że Maximowi nie przeszkadza prowadzenie eksperymentów badawczych i eksperymentów (jak uczyć i uczyć dziecko, jak pomagać w domu) Oczywiście w rozsądnych granicach. A rodzice Maxima uważają, że powinien być w stanie sobie służyć, więc w ich rodzinie nie ma zwyczaju robić absolutnie wszystkiego dla dziecka. Oczywiście będzie musiał posprzątać, umyć, umyć więcej, ale stopniowo nauczy się tych umiejętności, a siła rodziców Maxima opłaci się odsetkami.
5. Maxim ma możliwość uczenia się na własnych błędach. Potrafi wspiąć się na sofę, ile chce, spróbować stanąć na krześle, aby coś z półki wynieść, ale jeśli spadnie lub utknie gdzieś - tylko on będzie tego winien. Przez cały czas nikt nie krzyczy: „Nie dotykaj!”, „Odejdź”, „Zmocz spodnie!”. Maxim sam podejmuje decyzje. Ważne jest, aby Maxim rozumiał: musisz ostrożnie stać na krześle i nie trzeba wspinać się tam, gdzie ledwo można się wspinać. Rozumie, co nie jest warte robienia i będzie działał mądrzej. Tak więc Maxim uczy się na błędach, a wraz z nim uczy świata. Oczywiście będzie mógł robić tylko to, co stwarza najmniejsze niebezpieczeństwo. Na przykład nikt nie pozwoli mu otworzyć się dobrze - tutaj rodzice Maxima muszą być twardi i uspokoić ciekawość dziecka, co może być niebezpieczne.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Jak wychowywać dzieci: marchew lub kij? -https://mom.htgetrid.com/pl/psihologiya-detey/stil-vospitaniya-rebenka-knut-ili-pryanik.html

Jak wychowywać niegrzeczne dzieci: porady od psychologów

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest ponowne rozważenie swojego stosunku do dziecka. Jeśli dziecko nie jest posłuszne - może jest zależne od ciebie, ale nie całkowicie, więc stara się maksymalnie wykazać niezależność? Pamiętaj, że twoje dziecko jest osobą o własnym charakterze, postawach i nawykach. I powinieneś szanować tę osobę, a nie tłumić niezależność swojego dziecka. Musisz mieć świadomość, że maluch zna świat - szanuj jego pragnienie nowych odkryć.

Możesz być zaskoczony, ale nie zawsze w 100% wiesz, czego potrzebuje Twoje dziecko. Nie oddawaj mu własnych pragnień - lepiej nawiązać z nim dialog i usłyszeć prawdziwe życzenia dziecka. Ze względu na brak takiej elastyczności w komunikacji z dzieckiem oraz nadmierne zaufanie dorosłych do ich słuszności, często pojawiają się konflikty między pokoleniami.

Innym skutecznym sposobem interakcji jest osobisty przykład. Pamiętaj - dziecko kopiuje twoje zachowanie. Nie traci z oczu twoich słów, działań, ogólnego stylu zachowania, kopiując je świadomie lub nieświadomie. Więc dbaj o siebie - być może w swoim dziecku rozpoznajesz siebie, a czasem nie z najlepszej strony.

Jeśli chcesz w przyszłości uzyskać silną osobowość, prawdziwego asystenta oraz pracowitą, uczciwą i przyzwoitą osobę, będziesz musiał wykazać się cierpliwością i powściągnąć się tysiąc razy, nie przerywając okrzyków okruchów z powodu jego nieposłuszeństwa. Będziesz musiał mu wiele razy wyjaśniać, mówić i pokazywać to samo pod względem akceptowalnego zachowania, jeśli nie zrozumie lub zapomni, zaufaj ważnym sprawom na własne ryzyko. Musisz także nauczyć się szanować swoje dziecko i komunikować się z nim jako starszy przyjaciel. Twoja cierpliwość i praca z pewnością przyniosą owoce: dziecko będzie szczerze pragnąć ci pomóc, a ciągły strach, że zostanie zbesztany, jeśli zrobi coś złego, zniknie.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Co jeśli dziecko nie będzie ci posłuszne?

Konsultacja wideo: co zrobić, gdy dziecko nie jest posłuszne?