W życiu każdej matki zdarzają się sytuacje, w których pamięta się, że drżenie przechodzi przez ciało. Wygląda na to, że jest gotów dać z siebie wszystko, aby cofnąć czas i zapobiec temu, co się stało. Ale niestety jest to niemożliwe ... Musisz żyć dalej, wyciągając bolesne wnioski ze swoich błędów.
Jest wiele sytuacji, których nie chcę pamiętać, ale najbardziej nieprzyjemne z nich chcemy opisać osobno. Przeczytaj uważnie szczere historie matek, które nam udostępnili, i postaraj się zrobić wszystko, aby chronić swoje dzieci przed tym.
Przekarmienie dziecka
Victoria, 22 lata:
Moja Sonya od urodzenia bardzo lubiła jeść, nieustannie prosiła o piersi, a jeśli ją zaoferowano, z przyjemnością też ją zwabiła. I zawsze była niewystarczająca, biznes nigdy nie był ograniczony do jednej porcji, mogła natychmiast zjeść 2-3. Byłem trochę zawstydzony, ale było tak wspaniale, gdy miała dość i dobrze spała. Strach na wróble: kiedy porcja się skończyła, Sonya zwinęła napady złości, żądając więcej. Moja babcia (moja matka) zaczęła mnie „widzieć”: „Nie je wystarczająco dużo, czy szkoda jest dać dziecku więcej? Przestań go głodzić!
„On nie je, przepraszasz, że dałeś dziecku więcej? Przestań go głodzić!
I zdecydowałem, że moja Sonya potrzebuje tylko więcej niż innych ... Żebyście zrozumieli, nakarmiłem ją, a ona otworzyła usta i zasnęła prawie z piersią lub łyżką w ustach. I szczerze nie rozumiem, dlaczego dziecko jest stale przerażające skaza (najpierw wylano tylko policzki, a potem długopisy, nogi, ciało).
Ale kiedy stało się coś strasznego - na początku Sonya nie mogła kupować przez trzy dni. Na czwartym - jej brzuch był spuchnięty, zaczęły się wymioty. Ta biedna istota była tak udręczona i krzyczała! A potem była karetka pogotowia, szpital, pranie, zakraplacze ... Jak się okazało, przewód pokarmowy nie mógł strawić tyle jedzenia. To dobrze, że tak się wszystko skończyło i może nastąpić przeczucie ... Jednym słowem, nauka do końca mojego życia.
Lekarze przekręcili palec w świątyni, gdy udowodniłem, że chcę tylko tego, co najlepsze ...
Czytamy również: Nie będziesz siłą karmiony: dlaczego nie możesz zmusić dziecka do jedzenia siłą
Przegrzanie dziecka
Ekaterina, 25 lat:
Jak każda normalna matka, kiedy tu urodził się Zakhar, naprawdę nim wstrząsnąłem, martwiąc się z jakiegokolwiek powodu, posunąłem się za daleko we wszystkim (jak teraz rozumiem).
Wygląda na to, że była teoretycznie biegła, czytała czasopisma dla przyszłych matek, fora.Ale jest tyle informacji, że często są one sprzeczne ... Krótko mówiąc, nawet w szpitalu, mój mąż i ja uważnie obserwowaliśmy, czy dziecko było ciepło ubrane. Czapka, kamizelka, romper, ciepły koc. Z jednej strony była zima, z drugiej - w szpitalu było tak gorąco, że oddychanie było nie do zniesienia. Emisja na krótko zapisana. A potem, kiedy został wyemitowany, Zakhar został zabrany do innego ciepłego miejsca.
To samo trwało w domu. W pokoju - zawsze wacik bawełny, garnitur na polaru, czapka, koc. Na ulicy przy -3 - kilka warstw odzieży, dwa czapki, ciepła koperta, koc. Dziecko prawie zawsze było niespokojne (jak później uświadomiliśmy sobie, od przegrzania).
I kiedyś spacer po ulicy zakończył się w szpitalu o temperaturze około czterdziestu, ponieważ dziecko przegrzało, był bardzo spocony, a kiedy był „litościwy” i zdjął koc, był bardzo zimny w mokrych ubraniach.
Dzięki Bogu, że lekarze wyjaśnili nam wszystko „w sposób inteligentny” i doszliśmy do wniosków na czas.
Zbyt dużo rozmów nie zawsze jest dobre
Svetlana, 30 lat:
Zawsze byłem głęboko przekonany, że musisz stale rozmawiać z dziećmi, aby mogły rozmawiać wcześnie. Kiedy dowiedziałem się, że zaszedłem w ciążę (była to pierwsza późna ciąża), prawie natychmiast zacząłem rozmawiać z Dianochką.
Kiedy się urodziła, zacząłem z nią komunikować się z jeszcze większą gorliwością! Dosłownie cały czas, kiedy nie spała, rozmawiałem z nią. Mówiła o wszystkim na świecie (o pogodzie, o naturze, o naszej rodzinie, czytała wiersze i bajki, wypowiadała się na każdym kroku).
I najwyraźniej przesadziła ... Ponieważ kiedy miała około roku, moja córka słuchała mnie mniej niż wszyscy inni w rodzinie, nie zawsze zwracała uwagę, kiedy do niej dzwoniłam.
Tata prosi o zabawkę - daje, dzwoni babcia - pasuje, ale nie zwraca na mnie uwagi. Reagowała na słowo „nie”, jeśli ktoś to powiedział, ale nie ja.
I w rezultacie - raz nie mogłem zapobiec wypadkowi, chociaż byłem bardzo blisko. Dianka podeszła do stołu i zaczęła naciągać na siebie obrus, a na stole stał kubek gorącej herbaty. Nie miałem czasu na ucieczkę, a moje okrzyki „niemożliwe” nie pomogły, tak jakby moja córka nie słyszała! W rezultacie kielich spadł na jej głowę, nie cudem go złamał, ale moje dziecko zostało poparzone.
Dianka była tak przyzwyczajona do mojego gadania, że nawet nie przywiązywała dużej wagi do moich słów, postrzegając je jako hałas w tle.
Nie oglądałem
Tatyana, 24 lata:
Z Timoshką zawsze byłem bardzo schludny i uważny. Zawsze myślałem o tym, czy jest teraz całkowicie bezpieczny, co teoretycznie może się zdarzyć i czynią wszystko, aby go uratować. A przed rokiem prawie nie mieliśmy problemów.
Ale kiedy pojechaliśmy na wizytę, było tam tak fajnie, że trochę się rozluźniłem, a moja czujność osłabła. A kiedy dosłownie wyszedłem na chwilę do kuchni, usłyszałem płacz dziecka, wpadłem do pokoju i prawie straciłem przytomność. Syn leżał na podłodze blady jak ściana i dosłownie przestał płakać. Okazało się, że Timka włożył cienką metalową część z maszyny do pisania do gniazdka elektrycznego i był bardzo zszokowany. Dzięki Bogu wszystko skończyło się dobrze.
W ciągu kilku minut wszystko może się zdarzyć.
